Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας Θανάσης Κακογιάννης Εκτύπωση

Αθανάσιος  Κακογιάννης 1914 - 2002, Δικηγόρος, Συγγραφέας, Δήμαρχος Αγρινίου από  1944 έως 1945. Εθνοσύμβουλος το 1944. Βουλευτής Αιτωλ/νίας το 1958-1961 και 1963.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αναδημοσιεύεται μικρό απόσπασμα του Βιογραφικού Σημειώματος του Θανάση Κακογιάννη από την εφημερίδα του Αγρινίου "Η Νέα Εποχή"

Ο Θανάσης Κακογιάννης γεννήθηκε το 1914 στα Αλάτσατα, πόλη της Ερυθραίας χερσονήσου της Μικράς Ασίας κι έζησε και τους δύο διωγμούς των Ελλήνων, της Ιωνίας το 1914 και του όλου ελληνικού πληθυσμού, το 1922. Το 1914 λαμβάνει χώρα ο πρώτος διωγμός των Ελλήνων της περιοχής. Η οικογένεια για πρώτη φορά επαναπατρίζεται και εγκαθίσταται στο Αγρίνιο σε σπίτι παρόδου της οδού Δαγκλή. Το 3918-19 η οικογένεια επιστρέφει στα Αλάτσατα και μετά το 1922 και το θάνατο του πατέρα (σκοτώθηκε από τους Τούρκους) για δεύτερη φορά εγκαθίσταται πάλι στο Αγρίνιο σε πάροδο της οδού Αγίου Χριστόφορου.

Στην προσφυγιά η πολυμελής του οικογένεια, απορφανισμένη, μετά το χαμό του πατέρα του από τους Τούρκους, κατέφυγε στο Καρλόβασι της 2άμου και μετά την επιστροφή του μεγαλύτερου αδελφού από την αιχμαλωσία, η οικογένεια με άλλες μαζί κατέφυγε στο Αγρίνιο για μια πιο υποφερτή εγκατάσταση. Στο Αγρίνιο αποφοίτησε από το Γυμνάσιο και αργότερα εισήχθη στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών. Στον Αλβανικό Πόλεμο υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στον Ε' Όρχο Μηχανικού. Το 1942 πήρε το πτυχίο του και άρχισε να δικηγορεί στο Αγρίνιο. Κατά την περίοδο της Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ και τον Μάιο του 1944 εκλέχτηκε Εθνοσύμβουλος Αγρινίου και έλαβε μέρος στις εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου στους Κορυσχάδες Ευρυ­τανίας.


Μετά την απελευθέρωση του Αγρινίου από τους Γερμανούς και το Τάγμα Ασφαλείας ορίστηκε, και αργότερα, εκλέχθηκε Δήμαρχος της πόλης. Υπηρέτησε στην Αυτοδιοίκηση του Δήμου από τις 14 Σεπτεμβρίου 1944 ως τις 31 Μαρτίου 1945.

Στη συνέχεια άσκησε τη δικηγορία μέχρι τα μέσα Ιουλίου 1946, οπότε συνελήφθη κι εκτοπίστηκε στην Άνδρο, Ικαρία και Μακρόνησο, από όπου μετακομίσθηκε στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο στις 29 Μαΐου 1950, και στη συνέχεια εγκλείσθηκε μαζί με άλλους δέκα εξόριστους από τη Μακρόνησο στο δημόσιο Ψυχιατρείο (Δαφνί). Τελικά με την υπ' αριθμό 21 απόφαση της 7.12.1951 της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασφαλείας Αττικής έπαυσε οριστικά η εκτόπιση του. Έκτοτε άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα μέχρι τον Μάιο 1958 οπότε εκλέχθηκε Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του κόμματος της ΕΔΑ, επανεκλέχθηκε δε στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963. Τις πρώτες μέρες της δικτατορίας συνελήφθη και καταδιώχθηκε. Από το 1974 μέχρι το 1983 δικηγορούσε στην Αθήνα. Είχε δυο αδελφές και ένα αδελφό ο οποίος εξελίχθηκε σε ικανότατο στέλεχος των καπναποθηκών Παναγοπούλου. Παντρεύτηκε την Αντιγόνη Κυριάκου - Τσίτση. Ο πατέρας της ήταν βορειοηπειρωτικής καταγωγής και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη. Απέκτησαν μία κόρη, την Εύα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την ιστορική συγγραφή.

Ο συγγραφέας, πολιτικός και άνθρωπος θ. Κακογιάννης αφήνει την τελευταία του πνοή στις 1-5-2002 και κηδεύτηκε στις 2-5-2002 στο Παλαιό Φάληρο αφήνοντας μία ισχυρή παρακαταθήκη στις νεώτερες γενιές ήθους και εντιμότητας.

Του Πάνου Ε. Παπαδόπουλου*

 

*Το κείμενο του Πάνου Ε. Παπαδόπουλου που δημοσιεύουμε παραπάνω, για τον Θανάση Κακογιάννη, αποτελεί μέρος της εισήγησηςτου συγγραφέα  στo επιστημονικό συνέδριο που διοργάνωσε η Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρεία (ΑΙ.ΠΟ.Ε.) τον Νοέμβριο του 2008.